บทที่ 590

หลังจากขัดขืนกันอยู่พักหนึ่ง ผมสีดำของเขาก็กระจัดกระจายและร่วงหล่นอยู่บนไหล่

ใบหน้าที่หันหลังให้กับกองไฟด้านหลัง ถูกซ่อนอยู่ในเงามืด ดวงตาที่เรียวเล็กคมปราบคู่หนึ่งมีประกายแสงเยือกเย็นพาดผ่าน ราวกับสัตว์ร้ายที่พร้อมจะตะครุบในตอนกลางคืน

ทำให้คนเกิดรู้สึกอันตรายจนหัวใจเต้นแรง

"จ้าน… รุ่ยหยวน?" มู่จือเ...